Kameel – Wat ek sien en hoor

Scrapy se Maandaģ = wasdag Uitdaging 36

Laasnag het ek lê en luister na die donderweer en gewonder of dit vandag ‘n reënerige dag gaan wees. Dinsdag is wasdag vir my, en nat weer en nat wasgoed werk nie lekker saam in die Voëlnes nie. Die son het egter breed geglimlag toe ek vanoggend die gordyne oopmaak, en die wind het speels gewaai. Marlé se huishulp kom maak Dinsdagoggende die Voëlnes skoon… dus hoor ek haar werfskaf, en sien haar so nou en dan in haar rooi oorjas beweeg. Ken het sy “pappa se hempie” aangetrek en in die groothuis gaan sit en lees. Die hempie storie is ‘n grap tussen my en hom. Ken loop in die somer kaal bolyf in die Voëlnes rond. Op ‘n dag vergeet hy om sy hemp aan te trek en stap groothuis toe. “Het pappa nie ‘n hempie nie,?” vra Marlé hom, en van daardie dag af word sy hemde so genoem. Die wasgoed is amper klaar gewas, en hang nou hier op die dek. Met my heen en weer geskarrel tussen die groothuis se waskamer en die Voëlnes  se dek lê die rottweiler nogsteeds voor Ryno se kamervenster. Hy begin eers lewe wanneer Ryno van die skool af kom. Beide is ewe lawaaierig, en Brutus stap sommer ongenooid die Voëlnes binne om tv te kyk. Die bure se seuntjie begin ook in die middae sy bal teen die muur skop. As hy so bly oefen gaan hy ‘n wêreldbekende sokkerspeler word. Die bure agter ons is stil. waaroor ek dankbaar is want die buurman het ‘n stem wat baie vêr trek. Hy is op oomblik by huis, en so nou en dan weergalm sy stem deur die lug. Heel duidelik vlieg die vliegtuie weer; die tweede een is so pas oor die huis met ‘n hewige lawaai. Gelukkig maak dit nie die voëltjies stil nie… hulle kwetter lustig voort. Ken en die groothuis se swart poedel het nounet hier ingeloop gekom. Ken met vier snye witbrood waarmee hy roosterbrood gaan maak, en yogurt wat Marlé vir my gestuur het om te eet. Die wind waai nou sterker, ek lief die geluid van die geritsel deur die blare… en dit lyk asof dit begin toetrek. Ek wonder waar is die twee duiwe wat altyd op die groothuis se dak sit? Hulle is al ‘n instelling soos die haan op die kerktoring.

Mooi loop!!!