Kameel – Iets Nuuts

Scrapy se Maandag = Wasdag Uitdaging No 41

Op hierdie stadium van my lewe het ek geen behoefte om iets nuuts te leer nie. Ek sukkel genoeg om tegnologie onder die knie te kry… watwou nog goed aanvat om my grys selle deurmekaar te skommel. Wat wel nuut is, is dat ek geleer het hoe heerlik dit is wanneer ‘n ander persoon vir jou ‘n boek voorlees…. en dit nogal Agatha Christie se moordverhale.

Ken het iewers gelees dat jy binne twintig uur iets nuuts kan baasraak. Die persoon het die klarinet in daardie tydperk leer speel. Ek het net my wenkbroue (waarvan daar nie baie is nie) opgetrek. Wel die persoon blyk ‘n punt daar beet te hê… dit sê ek nadat Ken binne twintig uur leer tik het. Hy wou al lankal leer tik, maar ek het daardie dik stywe vingers ‘n kyk gegee en my kop geskud. November verlede jaar sê ek vir hom as hy die geduld gaan hê om asdfg hjkl oor en oor te tik kan ons die tikprojek aanpak. Die man verstom my deur elke dag getrou te oefen…. en binne twintig uur kan hy tik en geniet dit terdeë. Spoed is vir hom ‘n bysaak. Die eerste projek wat hy aanpak is om die boek “Knowing God” oor te tik. Nie ‘n geringe taak nie; eerstens val die boek uitmekaar, dan is die skrif so klein dat ek begin kla het dat die boek onleesbaar geword het. J.L Packer se skryfstyl is nie die maklikste nie… definitief nie “The sly fox jumps over te lazy moon,” nie. Om alles te kroon haal hy baie Skrif aan, en dit beteken BAIE leestekens. Gister probeer ek en Ken weer die boek bymekaarplak. “Jy het sowaar as wraggies diepwater gaan inspring met hierdie boek,” sê ek vir hom… maar ek is heel trots op my student wat deur my hande geglip, en vir homself hierdie moeilike pad oopgeskraap het.

Mooi loop!!