Kameel – Die sirkus se Openingsaand

Die Towerinne lyk asemrowend mooi waar hulle gemasker in die arena staan. Seegogga was verniet bekommerd dat ‘n lyndans vervelig gaan wees. Die pragtige rokke sal die toeskouers se aandag hou, om nie eers te praat van Lorenzo in sy tux nie.  Onder oorverdowende musiek en kleurvolle ligte is ons ‘n rukkie gelede dramaties deur Mnr Barnum die arena binne gelei, en voorgestel. Nou is dit ons beurt om te “perform.” Dit voel of my hart by my keel gaan uitspring en ek hou Lorenzo se arm stywer vas. Die musiek begin, en ons begin die dansbewegings uitvoer wat ons die afgelope paar dae so hard aan geoefen het. Die musiek pols deur my are en ek wonder of die ander Towerinne nes ek voel… weggevoer deur die musiek en die epiese aand. Dis soos ‘n droom, en ek is spyt toe die musiek begin wegsterf en ons die laaste draai gee. Dan hoor ons dit – die gedreun van motorfietse; die volgende oomblik ry die bikers – uitgevat in aanddrag – die arena binne. Ons kyk verstom hoe hulle al vinniger, en vinniger om en om die arena ry of eerder tol, en dan soos een man tot stilstand kom, van hulle motorfietse afklim en in die arena spring. Wat volgende gebeur kan julle op die video sien.

Footloose!!! Die Towerinne het hulself vergeet. Ons kyk, ons lag, ons dans… party bietjie wilder as ander…. en die gehoor is op hulle voete… die applous oorverdowend. Ons kon geweet het Mnr Barnum gaan nie tevrede wees met net ‘n lyndans nie.

Die ligte verdof, stilte sak toe en almal kyk op na waar ‘n lig skyn. Stadig sak ‘n swaai af aarde toe, en kom ‘n ent bokant die grond tot stilstand. Una, sit prentjiemooi daar. Haar beenhare is opgebind en met blink strikke vasgemaak. Die volgende oomblik stroop Lorenzo sy baadjie van hom af en behalwe vir ‘n krawat en swart strikdas staan hy kaal bolyf daar. Ons snak na ons asems maar die “spotlight” is nie meer op ons nie maar op Una en Lorenzo wat ewe skielik in ‘n akrobatiese danser verander toe die musiek begin.

‘ n Paar vinnige bewegings en hy staan onder die swaai en strek sy arms na bo, en met die woorde “Take that ribbon from your hair, shake it loose and let it fall,” maak hy die strikke in Una se beenhare los, en met elke strik wat hy losmaak val haar beenhare soos ‘n skitterende waterval oor hom totdat dit hom heeltemal bedek. Dit wat hom hier voor ons afspeel is hartroerend mooi, en ons saam met die gehoor wag ademloos vir die akrobatiese vertoning wat gaan begin.

Soos skimme verskyn die bikers in die skemerlig voor die Towerinne, en voordat ons besef wat ons tref tel hulle ons op, sit ons op hulle motorfietse neer en verdwyn stilweg met ons. Hoe jammer dat ons nie die vertoning enduit kan sien nie… maar dit is nou Una se beurt om te skitter. Sy is die groot aantrekkingskrag. Die ster van die vertoning, en ons kan bly wees dat ons toegelaat was om in die kalklig te deel.

Mooi loop!!

Volg hierdie skakel https://fresh.inlinkz.com/p/556868f82eae403d9143258e74ee97b1 om alle bydraes tot hierdie reeks in volgorde te lees.”