Kameel – Lekker speletjie

Scrapy se Maandag = Wasdag 5 uitdaging.

SLEUTELWOORDE: bestuur, beperking(s),dink/bedink,keuse, vermaak.

Daar is soveel beperkinge in die lewe, en in rebellie daarteen het ek my lewe opgefoeter deur die keuses wat ek gemaak het. Met tyd het ek geleer om myself meer beskaafd te gedra, maar ai ek is nooit heeltemal getem nie. Nou en dan verontagsaam ek nogsteeds reëls en etiket vir my vermaak. So was dit met die toastgooiery.

Dit is vasgeëts in my kinders se geheues, en so wan en dan noem hulle dit onder mekaar. Dit sal my nie verbaas as daar in my begrafnisbrief genoem word dat hulle ma ‘n bo-baas toast gooier was nie.

Érens op my lewenspad het ek ‘n liefde ontwikkel, of tot die besef gekom dat ek akkuraat kan gooi. Waarom dan tot by die asblik in my kamer loop as ek van waar ek staan die item in my hand in die asblik kan laat beland? “Gooi vir my ‘n appel,” sal Ken daar van sy leunstoel af sê, en ek sal daardie appel deur die lug laat trek en hy sal presies land waar Ken se hand is. Geen geskarrel om die appel te vang nie. Doen ‘n dame sulke dinge? Nee. Is ek ‘n dame? Nee… dit het my ma tot haar bittere spyt al vanaf my tienerjare vir my gesê.

Die toast gooiery het ingekom toe die ses kinders almal groot genoeg was om, om een tafel te sit. Oupagrootjie se agtmantafel was idiaal vir die doel maar hy het die kombuis volgestaan, en wanneer almal aangesit het geen beweegruimte om die tafel gelaat nie. Saterdagoggende se ontbyt was gewoonlik spek, eiers en roosterbrood. Of soos ons sommer gesê het “toast.” Probleem was, almal het dit warm gesoek, en die rooster kon net twee snye brood op ‘n keer hanteer. Ek raak toe die bobaas toastmaker. Die rooster word op die kas aan die bopunt van die tafel staangemaak. Sodra hy die brood uitspoeg vat ek dit en met ‘n “flick” van my pols tol die geroosterde brood deur die lug en beland presies in die bord van die persoon wie gevra het daarvoor. Dit was die lekkerste speletjie…. een wat ek nie sou durf waag speel het aan my ma se etenstafel nie. Ek weet nie wie dit meer geniet het, ek of die kinders nie. Soos met baie ander dinge het Ken my maar laat begaan.

Mooi loop!!!